Gepubliceerd:
In dit artikel:
Tekst:
Fotografie:
De speciale reis van lasser Kim Arts naar ‘haar’ Rome
Vanaf het moment dat haar broer een bed voor haar gelast had, voelde Kim dat ze het zelf wilde leren. Na een tweedaagse lascursus was ze zo enthousiast dat ze besloot naar de lasschool te gaan. Niet met een specifiek doel voor ogen, maar gewoon om even iets anders te doen. Thuis laste ze een trapleuning en een bed voor haar dochter. Als ze toen had geweten dat ze enkele jaren later zelfs haar eigen lasacademie op de Nyma Makersplaats zou runnen…
De route die Kim Arts (40 jaar) aflegde om te komen waar ze nu is, is op z’n zachtst gezegd niet doorsnee. Op haar 16e woonde ze al zelfstandig. Na de opleiding Technische Informatica en Geneeskunde besloot ze de gok te wagen en ging ze wedstrijdboksen. Vervolgens werkte ze als arts op de spoedeisende hulp in Nederlandse ziekenhuizen. “Na een tijdje liet ik me in Italië en Amerika opleiden tot ringarts, waarbij ik de medische verantwoordelijkheid droeg voor vechters bij (kick)boksgala’s, van jeugdgala’s tot wereldtitelgevechten zoals die van Rico Verhoeven. Daarnaast was ik arts bij tv-programma’s en evenementen.” Uiteindelijk schoolde Kim zich om en haalde ze haar lasdiploma. “Voor mij was het echt ontspanning. Toen ik mijn eerste lasdiploma had gehaald ben ik gaan werken als lasser. Het behalen van mijn lasdiploma’s duurde 3,5 jaar. Echt goed lassen leer je pas in de praktijk. Daarnaast draaide ik een paar diensten per week als arts en in de avonduren ging ik verder met school. Ik geef nu laslessen bij ROC Technovium in Nijmegen.”
De combinatie van lasser en arts was mooi. Het contact met patiënten en collega’s maakte het werk als arts leuk, maar door protocollen was er weinig ruimte voor creativiteit. De onregelmatige diensten waren lastig te combineren met de zorg voor haar dochter, zeker toen ze naar school ging. “Oppas regelen werd te ingewikkeld en kinderopvang was beperkt. Ook daarom koos ik voor lassen, zodat ik mijn eigen uren kan bepalen. Het klinkt ideaal, maar dat was het niet. Ik moest veel tijd en geld investeren met een flinke inkomensdaling. Ik wilde mijn lascertificaten op het hoogste niveau halen en had grote plannen, het moest gewoon slagen.”
Die plannen ontstonden op de lasschool, waar ze zag dat leerlingen moeite hadden met de theorie. “Ik dacht dat dit leuker kon, bijvoorbeeld met interactieve video’s in plaats van boeken. Zo ontwikkelde ik een online educatief lasplatform. Om video’s op te nemen en les te geven, huurde ik een werkplaats bij Nyma Makersplaats. Na een jaar opbouwen bieden we nu workshops, opleidingen en cursussen. Nu alles loopt, ga ik verder met de video’s.”
“Ik dacht dat dit leuker kon, dus ontwikkelde ik een online educatief lasplatform”
Als puber en jongvolwassene stuitte ze op tekortkomingen in ons systeem. “Jongeren zijn inspirerend om mee te werken, maar ons schoolsysteem biedt niet altijd de juiste paden. Er zijn veel wegen die naar Rome leiden. Ik wil (hoogbegaafde) jongeren de kans geven om hun volledige potentieel te bereiken door iets te doen waar ze van houden.”
Een opvallend kenmerk van Kim is dat ze haar eigen pad durft te bewandelen. Ze blijft niet alleen dromen, maar onderneemt ook actie. Haar toekomst ligt bij de TIG Academy. “Mijn doel is om meer educatieve content te creëren en zoveel mogelijk mensen enthousiast te maken over lassen. Ik denk bijvoorbeeld aan een webshop met ‘Do It Yourself Welding Kits’: doe-het-zelf bouwpakketten waarmee je zelf allerlei producten kunt lassen, maar ook met verschillende lasbenodigdheden.”
