Gepubliceerd:
In dit artikel:
Tekst:
Fotografie:
Malu Evers weet niet beter dan Café Jos. Hier groeide ze op, in het levenswerk van ouders. En sinds 2019 is ze eigenaar van dit geliefde buurtcafé in Nijmegen-Oost. “Als we dicht zijn, vinden buurtbewoners het te stil.”
Avondeten met de stamgasten
Al Malu’s jeugdherinneringen zijn verweven met café Jos. Vader Martien en moeder Ria nemen de zaak over van Jos Lamers in 1978. Hun huis naast het café gebruiken ze vooral om te slapen – want het café is hun woonkamer, waar Malu samen met de stamgasten aan tafel schuift voor het avondeten. Malu lacht: “Veel gasten van nu kennen mij al van baby af aan.”
Wat je leert van opgroeien in een café
Door het café heeft Malu een andere jeugd dan haar leeftijdgenootjes. Vakantie zit er nooit in. En omringd door veelal volwassen mannen, leert ze al vroeg haar mannetje staan. Maar ze doet ook veel mensenkennis, inlevingsvermogen en een eigen kijk op de horeca op. Dat komt van pas zodra ze als veertienjarige het bedrijf ingaat.
“Op mijn achttiende was ik even klaar met het café, maar na een half jaar stond ik weer achter de bar, haha. Pap vond het prima dat ik hogerop wilde – maar dan moest ik wél de Horeca Academie doen. Zo groeide ik steeds verder in functie, totdat ik in 2014 mede-eigenaar werd. Het eerste wat ik deed? Het biljart eruit. Er was meer behoefte aan extra tafels dan aan de nostalgie van dat biljart.”
“Veel gasten van nu kennen
mij al van baby af aan.”
Uitstervend ras
Martien en Ria zijn nog steeds betrokken bij het café, als gastvrouw en als opleidend meesterschenker voor nieuwe medewerkers. Maar Malu heeft de touwtjes in handen sinds 2019. Veranderingen die ze aanbrengt zijn eerder puntjes op de i, zegt ze. Zo is de gelagkaart nu een magazine van 135 bladzijden. En maakte een muur plaats voor een Modbar: de eerste in Nederland. Malu: “Ik droom ook van een whiskybar. Maar waarschijnlijk staat een verbouwing eerst op de agenda. Dat wordt ingewikkeld, want onze iconische bar moet intact blijven. We zijn als oud-bruin café al een uitstervend ras!”
De evolutie van Café Jos
Malu ziet de rol van het buurtcafé door de jaren heen veranderen. “Vroeger kwamen vooral mannen dagelijks langs voor een gesprek aan de toog; mijn ouders waren kastelein en psycholoog ineen. Tegenwoordig zien we vaste gasten eerder wekelijks of maandelijks. Het café is een ontmoetingsplek geworden die wij faciliteren. Maar als we dicht zijn, vinden buurtbewoners het te stil. ‘We missen het geroezemoes’, hoor ik dan!”
Malu’s favorites van de gelagkaart
Bier: Avec Les Bons Voeux van Dupont. Een Farmhouse Tripel waar ik steeds bij terugkom.
Wijn: Passimento. Een volle, zachte rode wijn uit Verona: de stad van Romeo en Juliet.
Whisky: Nikka Coffey Malt. Een cleane whisky uit Tokio, Japan.
Borrelhap: Al draait mijn moeder nog steeds onze gehaktballen: de bitterballen. Het is geheim wie ze met de hand maakt, maar mensen komen er van ver voor. Sorry, mam!
