Column Boya

Daar zit ik dan om 06.00 uur met m’n wierook, zes minuten dagboek en een kop groene thee met citroen (gatver, wat is dat zuur zeg). Ondanks dat ik, toen ik wakker werd, ook heel benieuwd was naar m’n appjes, besloot ik om nog even te wachten met mijn mobiel openen. Maar shit, ik heb ‘m wel nodig voor de begeleidende meditatie. En FUCK, raak ik toch weer afgeleid.

Ik ben nooit zo van de hypes, waar iedereen rechts gaat, ga ik maar al te graag naar links. Maar de mentale gezondheidshype? Ja, daar ga ik toch behoorlijk lekker op. Tot op zekere hoogte dan, want man, waarom zijn die koude douches in godsnaam goed voor je?

Maar echt, ik ben blij dat de hype is gekomen. Het heeft mij bewust gemaakt van mijn extreme telefoongebruik. Ik stond ermee op, ging ermee naar bed. Met alle negatieve gevolgen van dien. Sociale druk, burn-out, angsten, keuzestress. Ja, ze ontstaan allemaal daar, hoor. Het zou namelijk heel toevallig zijn als je tijdens het wandelen in het bos ineens vijf mensen tegenkomt die doen alsof ze het meest geweldige leven hebben, waardoor jij je ineens vet kut voelt. Ook ben ik er nog nooit een topmodel tegengekomen met een prachtig lichaam dat schreeuwt: ‘ha ha, en jij maar die zak chips vreten’.

Nee, deze hype is nodig. Vooral in een tijd van nu waarin we altijd maar (online) aan staan. En juist de mensen die het hardst roepen dat een me-time moment egoïstisch is, mediteren zien als zweverig en voor wie wat vaker voor jezelf kiezen onmogelijk lijkt; juist die mensen hebben het het hardst nodig.

Maar makkelijk is het zeker niet. Het kostte mij wel even om te ontdekken wat voor mij werkt. De ene week ben ik er meer mee bezig, lief zijn voor mezelf, dan de andere week, maar ik prioriteer het wel. En wanneer ik dan weer een keer verzopen raak in mijn mobiel en denk: doe ik het allemaal wel goed? Moet ik niet een manier vinden om snel geld te verdienen? (hallo posts met ‘zo verdiende ik 10k in 2 maanden’) Pleur ik dat ding weer even weg en leef ik in het hier en nu.

Dan loop ik vanuit Lent (je weet wel, met die bakfietsen) naar de stad, pak ik een bakkie bij Bairro Alto, wandel ik door naar de Goffert — want ik vergeet soms hoe prachtig het daar is — en doe ik op de terugweg lekker boodschappen op, als het maandag of zaterdag is, de markt. Van die simpele dingen, dat is toch heerlijk? En dan nu nog proberen om het boodschappenlijstje ouderwets op te schrijven, in plaats van op m’n mobiel. Anders zit ik voor ik het weet weer te scrollen.